Klimt’s appelbomen

Deze ochtend ontmoette ik al associerend de bomen van Klimt. Het begon met een prachtige schilderij van een bloesemende boom in de lente waar mijn oog aan hechtte in de veelheid van beelden die elk wakend moment van de dag voorbijkomen. Het was een geweldig prettige verrassing, ik associeerde Klimt vooral met de Kus, veel goud en glans en gestileerdheid. Ook prachtig, maar die bomen…wat een levenslust.

Klimt’s berkenbomen

En na de levenslustige appelbomen, de verstilde berkenbossen, waar het leven verborgen zit in de weerkaatsing van licht op de witte schors, en het diepe groen van de bladeren. Berken die bij elkaar schuilen tegen de wind, en waar het zachte wiegen van de smalle stammen troostrijk is voor de eenzame wandelaar.