Tag: 2022

Op de weg naar de grote stad vanuit Brabant reden we onder een viaduct door waar een paar mannen met beginnende buikjes en dito kaalhoofdigheid uit solidariteit met de tegen de stikstofplannen van de regering protesterende boeren een spandoek hadden opgehangen. Er stond ‘NOS = fakenews’ op. Ernaast klapperde een op zijn kop aan de beschermende railing vastgemaakte rood-wit-blauwe vlag boven een kleiner doekje met iets erop als ‘geen boer, geen voer’, ‘lang leve Caroline [van der PLas] en Joost [Eerdmans]’, ‘stikstof bestaat niet’, ‘dood aan het cda’, of iets van gelijke strekking. We konden het niet zogoed lezen, de wind ribbelde het nog half loshangende doek, en we reden hard. Daarna vielen de trekkers met het wapperende blauw-wit-rood en de korte statements in de wei langs de weg extra op. Het waren er zoveel dat er zowat geen koe meer bij kon. Wij verstedelijkte en verweekte vertegenwoordigers van het onbegrip over wat er gaande is op het platteland schudden onze elitair-intellectuele sociaal democratische hoofden en vroegen ons, vrij naar Bloem, af wat natuur nog is in dit land…
Thuisgekomen spoedden we ons naar de gracht met het nest van familie Koet. De familie Koet, bestaande uit pa, ma en eerst vijf, maar al snel nog maar vier kuikens, volgens we op de voet. Gebogen over de brug zagen we hoe ma Koet een van haar kinders de les las: de kleine mocht het nest niet op, ma joeg het weg en duwde het met kracht onder water. Tot twee keer toe. Ze was echt boos. Kleine Koet drukte zich bedremmeld tegen de stenen kade, en bleef op veilige afstand van het nest wachten tot het door ma weer werd gedoogd. Wij verbaasden ons over de harde opvoedsnavel van ma Koet. Maar ja, de natuur heeft nou eenmaal geen moreel geweten. Natuur is puur.